De coronacrisis zorgt natuurlijk voor veel onzekerheden en vraagstukken. We krijgen te maken met vreemde situaties, waarin we ons nooit eerder hebben bevonden en waarvan we niet altijd weten hoe we ermee om moeten gaan. Zo hebben we te maken met het bron- en contactonderzoek, dat door de GGD wordt uitgevoerd wanneer je besmet bent geraakt met het coronavirus. In meerdere beroepsgroepen, waaronder in de advocatuur, hebben professionals te maken met de geheimhoudingsplicht. Maar hoe ga je met deze geheimhoudingsplicht om als er een bron- en contactonderzoek plaats moet vinden?
Bron- en contactonderzoek van de GGD en de wettelijke plicht
Je bent advocaat en ineens ervaar je verkoudheidsklachten. Na een (veel al onbetrouwbare) PRC test blijkt inderdaad dat je besmet bent geraakt met het coronavirus. Hierop start de GGD het inmiddels goed bekende bron- en contactonderzoek. Als advocaat heb je een geheimhoudingsplicht en deze mag best ‘heilig’ genoemd worden, al zijn er wel uitzonderingen.
Volgens artikel 11a van de Advocatenwet is de geheimhoudingsplicht een wettelijke plicht die ook in een gedragsregel is vastgelegd. Het opzij zetten van deze plicht is in enkele gevallen nodig, bijvoorbeeld in het geval van de Wwft, ofwel de Wet ter voorkoming van witwassen en terrorisme. Het is niet verplicht om aan een bron- en contactonderzoek mee te werken en daarmee is het geen wettelijke plicht die ervoor zorgt dat de geheimhoudingsplicht aan de kant wordt geschoven. Een advocaat die positief is getest op corona is dus niet verplicht om de gegevens van cliënten aan de GGD te verstrekken voor het bron- en contactonderzoek.
Niet verplicht maar wel toegestaan?
Dan komen we bij het volgende punt. Een advocaat is dus niet verplicht om de namen van zijn of haar cliënten aan de GGD te verstrekken voor het bron- en contactonderzoek, maar is het wel toegestaan? Mag je de geheimhoudingsplicht aan de kant schuiven als je in deze situatie belandt? Een advocaat van Fanoy Legal, Nathalie Fanoy, geeft aan dat het wel het overwegen waard is om je te melden wanneer het om mensenlevens gaat. Door het contact met het College van procureurs-generaal vormt de deken een aanspreekpunt, waardoor dat de eerste stap is om je te melden. Uiteraard is het wel altijd belangrijk om ervoor te zorgen dat de geheimhoudingsplicht wordt geschonden in een zo beperkt mogelijke mate.
Het raadplegen van een GGD-arts
Het is ook nog een optie om een arts van de GGD te raadplegen, zoals de NOvA heeft geopperd. Fanoy geeft aan dat dit zeker ook een mogelijkheid is, vooral omdat GGD-artsen ook te maken hebben met een geheimhoudingsplicht. De voorkeur van Fanoy zelf zou uitgaan naar het zelf benaderen van de cliënten, in overleg met de betreffende GGD-arts. Zij ziet de situatie als een burgerplicht op het vlak van de volksgezondheid, waarbij het de plicht van de advocaat is om contact op te nemen met de cliënten en mede te delen wat er aan de hand is. De cliënt kan dan zelf beslissen wat deze doet met het nieuws.
